غياث‏الدين جمشيد پسر مسعودبن محمودبن محمد طبيب در حدود سال 790 ق به دنيا آمد. وي طلبه‏ي رصدخانه مراغه به شمار مي‏رفت كه به دست خواجه نصيرالدين طوسي داير شده بود. غياث الدين كاشاني در كاشان نيز سه خسوف رصد كرد. سپس به خاطر توجه شاهان مغول كه به نجوم علاقه داشتند ترك ديار نمود و نزد آلغ‏بيك مغول به سمرقند رفت. وي در سال 818 ق ابزار رصد تازه‏اي به نام "طبق المناطق" اختراع كرد و كتابي به نام نزهةالحدائق نوشت و آن را جام جم ناميد. در سمرقند طرح و نقشه‏ي رصدخانه‏ي سمرقند را فراهم آورد. غياث‏الدين از دست همكاران حسد پيشه، خون دل‏ها خورد تا مرگش رسيد. "زيج خاقاني"، "زيج تسهيلات"، "سُلَمُّ السَّماء" (در حل اشكالي كه براي پيشينيان در ابعاد و اجرام رخ داده است)، "مُحيطيّه" در باب استخراج نسبت مابين محيط دايره و قطر كه امروزه آن را با "پي" يوناني مي‏نويسند. رساله "وَتْر و جيب"، هم‏چنين تفسير القرآن و كتب ديگر، از جمله تاليفات اين رياضي‏دان ايراني مي‏باشند. او اولين رياضي‏داني است كه كسرهاي اعشاري را وضع كرد.